Аб установе
Наш герб, сцяг і гімн
|
|
|
Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына;
Памiж сваiх i чужакоў яна нам ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны
I лесу шэлест верасны, i ў полi дуб апалены.
Аб ёй мне будзiць успамiн на лiпе бусел клёкатам
I той стары амшалы тын, што лёг ля вёсак покатам.
Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны
I шэлест лесу верасны, i ў полi дуб апалены.
I тое нуднае ягнят бляянне-зоў на пасьбiшчы,
I крык варонiных грамад на могiлкавым кладбiшчы.
Жыве з ёй дум маiх сям'я
I снiць з ёй сны нязводныя...
Завецца ж спадчына мая ўсяго старонкай роднаю.
|
Па перапісу 1887 года ў Дастоева школы не было, «хоць пісьменныя людзі сустракаюцца». Па некаторых дадзеных, у прыватнасці з перапісу ўдавы Фёдара Міхайлавіча Дастаеўскага Ганны Рыгораўны з Дастаеўскім святаром, мы даведваемся, што ў пачатку 90-х гадоў XIX стагоддзя, была царкоўна-прыходская трёхклассная школа. Прыкладна такія ж звесткі сустракаюцца і ў Атласе Расійскай імперыі Пятра, выдадзеным у пачатку ХХ стагоддзя. У ваколіцах Дастоева значыцца двухкласная народная школа і каля двух адсоткаў насельніцтва лічыцца пісьменным. Школа размяшчалася па некалькіх хатах мясцовых сялян. Сельскія дзеці вывучалі тут: рускую мову і літаратуру, матэматыку, прыроду, гісторыю і закон Божы.
Праз некаторы час школе было выдзелена асобны будынак.
Захавалася ў гісторыі і імя аднаго з першых настаўнікаў - Біруля.
Такая школа праіснавала да таго часу, пакуль Заходняя Беларусь не патрапіла пад уплыў панскай Польшчы. У часы польскага рэжыму ў Дастоева была адкрыта шасцігадовая школа. На ахвяраванне сялян ў 1935 годзе было пабудавана новы будынак. На здымку адзін з класаў на парозе школы. Выкладанне вялося на польскай мове.
Першым дырэктарам быў Калаур, яго змяніў Філіповіч.
Грымнула вайна. Будынак школы было спалена партызанамі, бо ў ёй размясціўся фашысцкі штаб. Пасля вызвалення Дастоева, у 1945 годзе была адкрыта сямігадовая школа. Яна размясцілася ў старым будынку, якое з часам было дабудавана і пашыранае (на здымку).
Першым дырэктарам быў Крапчук Сямён Мартыновіч.
Школа расла. У 1935 годзе адбыўся першы выпуск.
Дырэктарамі ў свой час былі Паўлючэнка Аляксандр, Мышко Фёдар, Куратнік Трафім Андрэевіч, Голякевич Яўген Ціхановіч, Раманаў Мікалай Паўлавіч, Ткачук Вячаслаў Андрэевіч.
Старая школа не ўмяшчала ў сваіх сценах навучэнцаў, і ў 1968 годзе было пабудавана цяперашняе будынак школы.
Выкладчыкі і вучні школы правялі вялікую краязнаўчую працу па ўсталяванні сувязі Дастоева з вялікім рускім пісьменнікам Фёдарам Міхайлавічам Дастаеўскім.
У 1971 годзе пастановай Савета Міністраў БССР школе было прысвоена імя Фёдара Міхайлавіча Дастаеўскага, а назапашаны багаты матэрыял лёг у аснову экспазіцый школьнага літаратурна-краязнаўчага музея, які ў 1995 годзе заняў другое месца сярод літаратурна-краязнаўчых музеяў рэспублікі.